Volgens mij was dit destijds in Nederland nauwelijks bekend. Ik was toen begin veertig en wist dit in ieder geval niet. Hierboven zie je het trappenhuis naar de executieruimte. Het was het laatste daglicht dat de ter dood veroordeelde verzetsstrijders zagen voor de kogels van het executiepeloton hen troffen.
Je realiseert het je niet, maar tot begin negentig was de voormalige KGB in Vilnius actief. Het 'Haus des Schreckens' staat aan een chique cour in een Amsterdam-Zuid-achtig complex. De begane grond en de eerste verdieping zijn onveranderd gelaten, precies zoals de KGB ze destijds overhaast verlaten heeft. De tijd heeft er stilgestaan. Onder de cellen op de begane grond waren de kelders met gecapitonneerde martelcellen en een geheel van de buitenwereld afgesloten executieruimte. Ik ben er vanmiddag geweest.
Volgens mij was dit destijds in Nederland nauwelijks bekend. Ik was toen begin veertig en wist dit in ieder geval niet. Hierboven zie je het trappenhuis naar de executieruimte. Het was het laatste daglicht dat de ter dood veroordeelde verzetsstrijders zagen voor de kogels van het executiepeloton hen troffen. Een lege boemel - zelfs het bordje hebben ze vergeten om te draaien - brengt me van het verlaten Poolse platteland naar het luxere, veel dichter bevolkte Litouwen.
Ná de overstap in Kaunas rijden we in een luxe trein met digi-info en koffieautomaten (zie onder) naar Vilnius. Daar valt me de enorme hoeveelheid daklozen op, in tegenstelling tot Polen zijn het bijna allemaal mannen. De Pawiak gevangenis werd in de jaren ’30 van de 19e eeuw gebouwd als Tsaristische gevangenis. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd hij gebruikt door de Gestapo. Het was de grootste politieke gevangenis van de nazi's in Polen en tijdens de bezetting van Polen werden hier in totaal 100.000 gevangenen opgesloten. Meer dan 37.000 gevangenen werden geëxecuteerd op het gevangenisterrein, terwijl er nog eens 60.000 werden gedeporteerd naar vernietigingskampen. Mensen waren in de cellen ondergebracht onder afschuwelijke omstandigheden. Ondergrondse cellen die waren ontworpen voor drie mensen, werden vaak behuisd door meer dan 18 gevangenen. Van de originele constructie is alleen het ijzerwerk boven de toegangspoort intact gebleven.
Zurek is een lichtromige soep met een prettig zure smaak. Op de 'Z' hoort een puntje, je zegt 'Zjoerek'. De 'einlage' bestaat uit aardappel, worst en wat spek, soms ook kaas en een (kwartel)ei. Polen beschouwen zurek als het beste middel tegen een kater. Deze soep wordt geserveerd in een broodkom. Daarna at ik een Russische blini gevuld met zalm. Een uitstekend maal. Er zijn nogal wat bedelaars op straat, opvallend veel oudere vrouwen met lichamelijke gebreken. Vandaag heb ik in het centrum van Warschau negen (!) van dit soort lommerds geteld. Loopt Polen ondanks zijn snel groeiende economie nog achter op het rijke Westen? Of is dit na de crisis ons voorland? Geweldige pierogi gegeten. Mager zoals Chinese dumplings, licht verteerbaar en zeer smakelijk. De lichtgekleurde rechts op de foto zijn gevuld met gemarineerde zalm, de wat donkerder aan de linkerkant met verse cantharellen. Eroverheen spekjes in lauwwarme olie.
Na samen gegeten te hebben in de 1e klasrestauratie lopen An en ik naar de trein. Zoenen, zwaaien, de trein vertrekt. Ruim twintigduizend kilometer voor de boeg.
'Het is beter een mijl te reizen dan om duizend boeken te lezen'. Dat zei Confucius. We zullen zien... Ben nu alleen. Kleine coupé met drie bedden boven elkaar. Daar tegenover een hangkast, een verplaatsbaar laddertje, een wastafel, mineraalwater en handdoekjes. De Poolse conducteur komt langs en vraagt of alles in orde is. Dat is het, wat een luxe. De restauratiewagen komt pas na Berlijn. Hij waarschuwt voor dieven. "Sluit jezelf op wanneer je binnen bent!" Ik vertel hem niet dat ik net als hij een paalsleutel bij me heb: ik kan de coupé ook van buiten op slot doen.
Gisteren, één dag voor vertrek, had ik nog niet alle tickets (hierboven links), vandaag volgden er nog een paar. Tot en met St. Petersburg zit ik goed.
|
BeeldBlog (sinds 2013)Wanneer ik onderweg ben, probeer ik regelmatig bijdragen te plaatsen in dit BeeldBlog, als het enigszins kan dagelijks. Garanties dat dat lukt zijn er niet, want ik ben van vóór het blogtijdperk... 😉. Categorieën
Alles
Archief
Augustus 2016
|