Zo ziet Kyushu eruit vanuit de trein. Alles is aangeharkt, niet rijk maar bijzonder goed onderhouden. Opmerkelijk veel kleine begraafplaatsen, schijnbaar zonder bijbehorende gemeentes.
Vanaf Kumamoto ga ik met wisselende dieseltreinen naar het zuiden, over de beroemde Hisatsu Line. De rode trein is de eerste. Het is een tocht terug in de tijd. Vier is het hoogste aantal passagiers dat ik meemaak. Op wuifsnelheid klimt en daalt de trein over enkelspoor puffend door de bergen, dwars door doodstille wouden en langs oevers van rivieren en beken. De bomen die met hun takken de tunnels vormen waar de trein doorheen rijdt zijn bovenin met elkaar vergroeid. Soms lijkt het bijna kunst, geconstrueerd, alsof je door een grote kijkdoos rijdt.
Toen ik een klein jongetje was had ik een tante (ze droeg een corset met baleinen) die af en toe zei: 'Even naar Charlie' en dan verdween. Al snel begreep ik dat ze dan naar het toilet ging. Daar dacht ik aan in mijn eerste hotel in Japan. Dat bezoek is een ervaring apart.
Op een controlepaneel kun je de verwarming van de toiletbril instellen, de douche op de anus voor mannen, idem tweezijdig voor vrouwen, de duur en de temperatuur van de spriets. Het is even wennen, maar het werkt bijzonder goed. Van Nagasaki naar Shimabara een dieselboemel langs de kust van het schiereiland. Van Shimabara naar Kumamoto gaat de tocht met een vooroorlogse ferry over de Shimabara Wan, een spiegelgladde binnenzee. Bloedheet, geen wind en geen airco.
Aanbevolen door de hotelmanager. De mensen in dit restaurant spraken letterlijk geen woord Engels, en ik dus geen Japans. Ik was zeer welkom en mocht aan de enige tafel "met een gat voor de benen". Ik heb zwemmende bewegingen gemaakt in de hoop dat het op een vis leek. Dit was het resultaat: koude sashimi, adembenemend lekker. Toen ik het op had, verscheen zonder dat ik het gevraagd had een tweede plankje...
Op een heuvel midden in de stad is 'Nagasaki Peace Park' aangelegd, een herdenkingsmonument met grote fonteinen en enorme verstilde zwart-wit-foto's die kort na de explosie gemaakt zijn. Daar worden ook de kille cijfers vermeld:
Letterlijk plat gegooid gebied: 6.7 miljoen m2 Aantal vernietigde huizen: 18.409; verbrand: 11,574; vernietigd: 1,326; zwaar beschadigd: 5,509 Aantal zwaar beschadigde structurele werken: 18.4093 Totaal aantal slachtoffers: 148.793; Doden:73.884; gewonden: 74.909 Tsja, daar zit je dan. Aanbevolen restaurant, maar niemand spreekt een woord Engels, en ik geen woord Japans. Veel glimlachen en buigen, dat wel. Uiteindelijk biedt de brander in de tafel uitkomst. Ik wijs, zij wijst, we lachen en roepen beiden 'yes'. En dat is het dan: shu-shu. Rechtsboven een strak getrokken boullion, linksboven allerlei groenten, onderin de dips. Heerlijk!
Dit bleef er over van een lagere school die op 1,4Km (!) afstand stond van de plaats waar 'Fat Man' de Japanse aarde raakte.
De koepel links staat - à la het Louvre in Parijs - op een halfondergronds museum in Nagasaki. Het museum staat op de plek waar de tweede atoombom (na Hiroshima) op Japan terechtgekomen is, om 11:02 uur. De stationsklok die later tussen het puin gevonden werd is een stille getuige.
|
BeeldBlog (sinds 2013)Wanneer ik onderweg ben, probeer ik regelmatig bijdragen te plaatsen in dit BeeldBlog, als het enigszins kan dagelijks. Garanties dat dat lukt zijn er niet, want ik ben van vóór het blogtijdperk... 😉. Categorieën
Alles
Archief
Augustus 2016
|
- HOME
- PLANNEN VOOR 2017
- PLANNEN VOOR 2018
- BEELDBLOG
- OVERZICHTSKAARTEN 2013
- OVERZICHTSKAARTEN 2015
-
REIZEN VÓÓR 2015
- 2014: Marokko
- 2008: Australië >
- 2000: Nova Scotia >
- 1998: Mongolië - China >
- 1996: Mexico >
- 1992: Verenigde Staten >
- 1991: NL - Polen >
- 1990: Canada - VS >
- 1987: Verenigde Staten >
- 1982: Tunesië - Algerije >
- 1980: Egypte >
- 1971: Kenya - Tanzania >
- 1967: NL - Spanje >
- 1966: NL - Zwitserland >
- 1965: NL - Frankrijk >
- VOORBEREIDING
- LINKS
- OVER MEZELF
- CONTACT
- ENGLISH
- COLOFON