Direct achter mij sjokken Chinese toeristen achter hun reisgids-met-luidspreker aan. Zoals de meeste Chinezen schreeuwen ze allemaal tegen elkaar. Het lawaai is immens. De Nederige Ambtenaar zou waarschijnlijk stilletjes even gezucht hebben...
Dit zitje in de 'Tuin van de Nederige Ambtenaar' werd gebruikt als hij even uit de wind wilde zitten. Een verstild tafereel.
Direct achter mij sjokken Chinese toeristen achter hun reisgids-met-luidspreker aan. Zoals de meeste Chinezen schreeuwen ze allemaal tegen elkaar. Het lawaai is immens. De Nederige Ambtenaar zou waarschijnlijk stilletjes even gezucht hebben... Dezelfde 'Nederige Ambtenaar' die na zijn werkzaamheden in het Huis van de Wind ontspanning zocht, kweekte dit soort boompjes. Dit exemplaar is slechts achthonderd jaar oud, en dus geplant door een van zijn opvolgers. Ook de leeftijd die zijn plantgoed zou bereiken moet hem nederig gemaakt hebben.
Op een heuvel in de 'Tuin van de Nederige Ambtenaar' in Suzhou staat op het hoogste punt een kamer (of een huis bestaand uit een kamer) waar het altijd waait. In de raamkozijnen van het 'Huis van de Wind' zit geen glas. Het hele jaar door waait daar een lichte aangename wind.
Dagenlang is het tussen de 36 en 40 graden Celsius. In Suzhou heb ik eindelijk een vriendelijke hotelmanager gevonden die zijn pc een uur aan mij beschikbaar stelt. Op het moment dat ik verbinding maak met Weebly en inlog op mijn site breekt er een donderend onweer van tropische orde los. Na vijf minuten valt de electriciteit in het hotel uit, vijftig minuten later gaat alles weer aan en is de hotelmanager naar huis. Af en toe zit het mee, af en toe zit het tegen. Eén van de resultaten van de explosieve economische ontwikkelingen in China zijn de Chinese hogesnelheidslijnen (CRH). Grote delen van dat separate spoorwegnet liggen ver boven de grond, de kruissnelheid is tegen de 300Km per uur. De treinen zijn stipt op tijd, verbazend stil, comfortabel en zeer gewild. Tegenkant van deze snelgroeiende economie is de enorme smogvorming, die met name in het zomerseizoen het leven in Oost, Zuid-Oost en Zuid-West China bijzonder onaangenaam kan maken. Hieronder het perron, vlak voor mijn vertrek uit NanJing. De treinstellen zijn meer dan 600 meter lang, de stations hebben soms meerdere verdiepingen, de perrons zijn meer dan een kilometer lang, er zijn wachthallen voor 1000 tot 2000 passagiers. Alles is groot, modern en schoon, niets doet in dit nieuwe netwerk denken aan de treinen waar An en ik in 1998 mee gereisd hebben.
Van 1997 tot 2007 was er een liberale regering aan de macht in Zuid-Korea. In die 'sunshineperiod' werd een meer vriendelijke politiek gevoerd naar het noorden en werd in 2004 het Dorasan Station gebouwd. Een volledig geoutilleerd treinstation dat na de hereniging de spoorverbinding van Noord naar Zuid en vv. weer mogelijk zou moeten maken. Alles is er, inclusief kantoren, winkels, overslagruimte en zelfs een transferruimte voor passagiers. Zeer modern ingericht, alleen er rijden geen treinen en er zijn geen mensen in het complex. Het is een spookstation en lijkt een gestolde illusie.
Links de Bridge of Freedom waar wederzijds gemaakte gevangenen werden uitgewisseld. Rechts een wachtpost van het Zuid-Koreaanse leger.
Dit is een schets van de gedemilitariseerde zone tussen Noord- (boven) en Zuid-Korea. Je kunt dat gebied alleen in met een georganiseerde tour en je wordt voortdurend gecontroleerd door Zuid-Koreaanse Militairen. Hoewel de communistische propaganda uit het Noorden niet mis is, kunnen de Zuiderlingen er ook wat van. Een permanent schreeuwende gids verhaalt voortdurend van misdadige aanvallen, misleiding, bijlmoorden en infiltraties. Zuid-Korea is een grote 'Amerikaans ogende' lichtreclame, het meest fascinerende aan het stukje Noord-Korea dat je kunt zien, is dat juist dat element ontbreekt.
Japanners fotograferen veel en graag. Maar ja, dat gesleep met een statief, dat is maar niks. Op plaatsen waar veel foto's gemaakt worden tref je dan ook vaak een 'gratis statief voor publiek gebruik', aan een kettinkje, dat wel. |
BeeldBlog (sinds 2013)Wanneer ik onderweg ben, probeer ik regelmatig bijdragen te plaatsen in dit BeeldBlog, als het enigszins kan dagelijks. Garanties dat dat lukt zijn er niet, want ik ben van vóór het blogtijdperk... 😉. Categorieën
Alles
Archief
Augustus 2016
|