Category: Luisterblog

'Forty square foot in a hot train'

7/7/2013

Luisterblog nummer 2.
In de restauratie verschijnt een Amerikaans sprekende familie: een witte vader, Zuid-Oost-Aziatische moeder, hun zoon en schoondochter. Zonder enige opening begint de vader het spelletje 'I know who you are'. Even abrupt beëindigt hij het. Hij zet zijn bril op, pakt vier enveloppen uit zijn binnenzak, kijkt welke naam erop staat en deelt ze uit. De enveloppe voor zichzelf stopt hij terug in zijn binnenzak. Hij kijkt ernstig en begint aan een toespraak. 'I want you to take this trip together, because I want the four of us to know each other better, and living some days together on forty square foot in a hot train will help.'
Op dat moment gaat harde Russische volksmuziek aan en kan ik hem niet langer verstaan. Als ik anderhalf uur later wegga, is de familie nog steeds in geanimeerd gesprek.

Lekker lang plassen

6/7/2013

Luisterblog nummer 1 (ik durfde geen foto te maken).
Naast mij een Amerikaans echtpaar. We schuilen op een Moskous terrasje, het regent flink. Hij is te dik, draagt een kinbaardje én een Stetsonhoed en is voortdurend met zijn telefoon bezig. Zij is zorgelijk mager, nerveus en verbergt zich achter een bril met een zwaar montuur. Hij spreekt luid, zij houdt zich in.
Hij: 'Okay, let's move.'
Zij: 'It's still raining.'
Hij: 'I don't care shitty rain!'
Stilte.
Zij: 'I have to go to the loo.'
Hij: 'I don't care what you have to do, I go.'
Zij: 'But it is still raining.'
Hij: 'I go and stand in the shitty rain somewhere.'
Hij staat op, beent het terras af en gaat demonstratief in de regen staan. Zij staart even naar hem, met een donkere blik. Dan gaat ze naar het toilet, lekker lang, om te treiteren.

Muziek van een doofstomme...

3/7/2013

De familie Stravinsky woonde in St. Petersburg aan Kriukov-Kahan op de 2e verdieping, recht boven de ingang.

Een van de eerste klankimpressies die ik mij herinner, zal menigeen wellicht bizar voorkomen. Het was op het platteland, waar mijn ouders, zoals zoveel mensen uit hun kringen, met hun kinderen de zomers doorbrachten. Een grote boerenkerel zat op het uiteinde van een boomstam. Er hing een penetrante geur van hars en pas gekapt hout. De man had alleen een kort rood hemd aan. Zijn rood behaarde benen waren bloot en aan zijn voeten droeg hij sandalen van boomschors (…) Hij was doofstom, maar klakte zeer luidruchtig met zijn tong en alle kinderen, ook ik, waren bang voor hem. Toch kreeg onze nieuwsgierigheid de overhand. Wij liepen naar hem toe en opeens begon hij, om ons een plezier te doen, te zingen. Zijn lied bestond uit twee lettergrepen, de enige die hij voort kon brengen. Zij betekenden niets, maar hij zong ze om en om, in een hoog tempo en met een ongelooflijke behendigheid. Hij begeleidde dit geklak als volgt: hij perste de palm van zijn rechterhand tegen zijn linkeroksel en bewoog vervolgens zijn op de rechterhand steunende linkerarm met grote snelheid op en neer. Daardoor bracht hij van onder zijn hemd een aaneenschakeling van nogal verdachte klanken voort die echter heel ritmisch waren en die je eufemistisch met 'klapzoenen' zou kunnen omschrijven. Mij bezorgde dit dolle pret en eenmaal thuis probeerde ik met grote ijver deze muziek na te bootsen.
Fragment uit Stravinsky's autobiografie 'Chroniques de ma vie' (Parijs, 1935-1936)

BeeldBlog (sinds 2013)

Wanneer ik onderweg ben, probeer ik regelmatig bijdragen te plaatsen in dit BeeldBlog, als het enigszins kan dagelijks. Garanties dat dat lukt zijn er niet, want ik ben van vóór het blogtijdperk... 😉.
Ik vind het leuk en hopelijk anderen ook.

Wil je direct op een van de de Blogs reageren? Klik dan op 'commentaar' bij het bericht zelf!

Zaterdag 1 augustus 2015 ben ik begonnen aan het vervolg van mijn reis over land van Amsterdam naar Jakarta. De overzichtskaarten kun je links vinden. Wil je contact? Dat kan natuurlijk! Mail naar: [email protected]

Tot later!
Eric Oosthoek

1953

Categorieën

Archief

Augustus 2016
September 2015
Augustus 2015
Juli 2015
September 2014
Augustus 2013
Juli 2013
Juni 2013