"Reizen zonder bagage is ideaal"
Op zaterdag 9 mei 1992 (ver vóór het blogtijdperk) schreef ik in een groezelig notitieboekje: "Reizen zonder bagage is ideaal".
Ik maakte in de Verenigde Staten een coast-to-coast-treinreis van west naar oost. Op de dag van vertrek met de California Zephyr naar Chicago - dwars door de Rocky Mountains - liep ik met mijn dagrugzakje door San Francisco. Tevreden met zo weinig bagage... |
Hiernaast zie je de bagagedragers voor mijn meest recente reis (over land van Amsterdam naar Jakarta). Onderweg met trein, bus of boot zit het rugzakje ín de duffel. Blijf ik ergens een paar dagen, dan gebruik ik alleen het rugzakje en blijft de duffel in het ho(s)tel.
- een regenbestendige duffel van 590 gram (46x25x28cm). - een dagrugzakje van 160 gram (40x30x15cm). |
Hoezo, 'met trein, bus en boot'?

Het liefst vlieg ik zo min mogelijk. Natuurlijk ook omdat het vliegen geluidsoverlast en luchtvervuiling veroorzaakt, maar vooral omdat het een onnatuurlijk snelle manier van verplaatsen is. De verstoring van het slaap-waakritme is vervelend, maar de abrupte overgang naar een andere cultuur, een ander klimaat en een andere sociale context zijn veel ingrijpender. Rond de wereld willen reizen zonder te vliegen is alleen mogelijk als je geen planning én alle tijd hebt. Vrachtschepen met passagiersaccomodatie doorkruisen op vaste routes en binnen exacte dienstregelingen de Stille en de Noord- en Zuid-Atlantische Oceaan en ze willen je graag meenemen, maar alleen als ze lege hutten hebben op de dag van vertrek. Reserveren van deeltrajecten is onmogelijk. Daarom vlieg ik als het echt moet, maar op deze site besteed ik daar geen aandacht aan.