Over land met trein, bus en boot van Amsterdam naar Jakarta, 16.820 kilometer: ik ben er en zit met een koud glas Bintang op een van de hoogste dakterrassen van Jakarta, in de wijk Menteng.
  Zit-WC's zijn een absolute uitzondering op Sumatra. Vandaar.  De Straat van Soenda.  Het station in Palembang heet Kertapati.   Het bordje was nog niet omgewisseld. 
 De doerian stinkt als de hel, maar smaakt hemels. Een walm van rotting, schimmelkaas en zweetsokken, bij de ene vrucht sterker dan bij de andere. In Indonesië kunnen ze niet tegen die lucht. Wanneer je voorbij dit verbodsbord doerians meeneemt, kost je dat een flinke boete.
 De bovenlanden van West-Sumatra zijn donker en dreigend, vooral in deze periode, voor de regentijd.   Hier passeert de bus de evenaar, bij het plaatsje Bonjol.   Bukkit Tingghi  Met de 'shared taxi' naar Parapat. Met acht mensen in een 5-deurs Peugeot 307. Lucky me, ik mag voorin, naast de chauffeur. Drie volwassenen op de achterbank, drie scholieren in de achterbak. Halverwege stopt de chauffeur om de banden op te laten pompen...  Het Toba-meer, gezien van het terrasje voor mijn hotelkamer. REISE
Ernst Jandl (1925-2000) nach nach nach nach nach nach nach nach nach nach nach bayayayayayayayayayayayayayayayayayayayayayern nach nach nach nach nach nach nach nach nach nach  Georgetown op Pulau Pinang, gezien vanaf de Straat van Malakka.  En dit is de malariamuskiet, en wel het de ziekte overbrengende vrouwtje. Actief op Sumatra. Malarone slikken dus..
|
BeeldBlog (sinds 2013)Wanneer ik onderweg ben, probeer ik regelmatig bijdragen te plaatsen in dit BeeldBlog, als het enigszins kan dagelijks. Garanties dat dat lukt zijn er niet, want ik ben van vóór het blogtijdperk... 😉. 
1953
Categorieën
Alles
Archief
Augustus 2016
|
