Het War Remnants Museum in Ho Chi Minhstad, met werk van beroemde oorlogsfotografen als Horst Faas en Nick Ut, maakt diepe indruk.
MY LAI
Keith Bosley Among the twisted, still shapes in that ditch a swollen female belly and a pair of naked thighs, the knees high in the air and parted wide: hands meet and fingers clutch the place between. This is the pose in which Western technology has fastened her. All odourless, thanks to the newspaper: the flies may move us, but they do not touch. Here is their Lord: he 'does not own a gun or keep a fishing rod around the house.' Who wrote those words is also dangerous. Without our help, that woman would have given her child an ugly name to ward off evil spirits. It is our gods who are too small. Een monoloog aan de ontbijttafel: "Heb 'r ruim twee jaar nu. Begrijp nog steeds geen reet van wat ze zegt, maar ze is wel heel lief voor me." De kalende Brabander geeft zijn veel jongere vrouw een aai over zijn wang. Aan zijn rechterpink een forse zegelring, aan de ringvinger van zijn linkerhand een brede gouden trouwring. Haar linkerhand, met een soortgelijke ring, tikt iets in op haar telefoon. Ze reageert niet op de liefkozing. De man praat door, tegen een jong Hollands stel aan een aanpalende tafel. "En altijd met die telefoon bezig, dat vinden ze leuk. Kost wel 900 eurotjes, maar dan heb je d'r ook geen kind meer aan. Mooi toch? Alleen 's nachts moet ze hem uitzetten, dan ben ik aan de beurt. Dat spreekt, toch?" Hij grijnst vet en knijpt even in haar dijbeen. Ze reageert niet. Het Hollandse stel lacht, de vrouw niet van harte.
Ook Vietnam kent zijn onderdrukte minderheden. In dit landschap leeft het Paco-volk (de 'moi', de 'wilden'). In de steek gelaten door de communistische regering, veelal levend onder de armoedegrens is er niemand in Hanoi of Ho Chi Minhstad die voor hen opkomt. 's Avonds eet ik Indiaas bij Shiva Shakti, soms snak ik naar afwisseling. Twee tafels verder twee Amerikanen. Ik begrijp dat ze in Hué wonen en werken. De oudste, wit, groot en dik, is zonder te pauzeren aan het woord. Hij schept met zijn vork alle ingrediënten op zijn bord, giet er verschillende bakjes saus over uit, roert alles door elkaar en eet de zo ontstane massa in hoog tempo op. Zijn jongere, zwarte metgezel eet met stokjes, langzaam en geconcentreerd, zonder iets in mengen en zonder iets terug te zeggen. Zijn elegantie én die van de stokjes wint.
De geschiedenis is in Hué voelbaar aanwezig, ook als je in de buurt van de demarcatielijn het voormalige Khé Sanh bezoekt, ten tijde van de Vietnam Oorlog de grootste Amerikaanse luchtmachtbasis.
17.-22. MAI 1966
Erich Fried (1921-1988) Aus Da Nang wurde fünf Tage hindurch täglich berichtet: Gelegentlich einzelne Schüsse Am sechsten Tag wurde berichtet: In den Kämpfen der letzten fünf Tage in Da Nang bisher etwa tausend Opfer |
BeeldBlog (sinds 2013)Wanneer ik onderweg ben, probeer ik regelmatig bijdragen te plaatsen in dit BeeldBlog, als het enigszins kan dagelijks. Garanties dat dat lukt zijn er niet, want ik ben van vóór het blogtijdperk... 😉. Categorieën
Alles
Archief
Augustus 2016
|
- HOME
- PLANNEN VOOR 2017
- PLANNEN VOOR 2018
- BEELDBLOG
- OVERZICHTSKAARTEN 2013
- OVERZICHTSKAARTEN 2015
-
REIZEN VÓÓR 2015
- 2014: Marokko
- 2008: Australië >
- 2000: Nova Scotia >
- 1998: Mongolië - China >
- 1996: Mexico >
- 1992: Verenigde Staten >
- 1991: NL - Polen >
- 1990: Canada - VS >
- 1987: Verenigde Staten >
- 1982: Tunesië - Algerije >
- 1980: Egypte >
- 1971: Kenya - Tanzania >
- 1967: NL - Spanje >
- 1966: NL - Zwitserland >
- 1965: NL - Frankrijk >
- VOORBEREIDING
- LINKS
- OVER MEZELF
- CONTACT
- ENGLISH
- COLOFON