Vroeg op. Regen, 13 graden. Taxi naar het station. Trein 134 is de 'gewone' expresstrein naar Vladivostok. Veel minder comfortabel dan Trein 20 van Moskou naar Irkutsk. De reis begint slecht. De vrouwelijke provodnik is moe en verdomd het mijn bednummer in het Engels te zeggen. Ze herhaalt haar antwoord drie keer in het Russisch. De taxichauffeur verstaat haar en brengt me naar bed 18: bovenbed helaas, maar wel in een lege coupé. Na het vertrek verschijnt de provodnik. Ik moet weg, naar nummer 11, een benedenbed in een coupé met drie slapende mensen. Ik vraag of ik in de lege coupé mag blijven: 'Njet!'. Ze geeft me lakens en wijst onverstoorbaar naar verderop. Ik wacht maar af.
Twee uur later denderen vier Oost-Russen in zwarte leren jacks de coupé binnen. Ik ben weg naar nummer 11.
Twee uur later denderen vier Oost-Russen in zwarte leren jacks de coupé binnen. Ik ben weg naar nummer 11.
