Hier zat hij...
Er is een restauratie, maar zoals verwacht, met een dronken Rus. Ik krijg zonder dat ik dat besteld heb binnen twee minuten een schaaltje zure haring. De serveerster knikt naar de man: 'van hem!'. De man grijnst en spreekt mij aan. Hij wil vrienden worden (dat willen alle dronken Russen). Ik moet bij hem komen zitten. Ik bedank hem voor de haring, proost met hem en weiger vriendelijk. Tenslotte ligt mijn i-pad open naast me, ik ben aan het werk. Hij gaat terug naar zijn plek, belt even en komt terug. Ik blijf standvastig, maar ben bang voor ruzie. De serveerster zegt hem mij niet lastig te vallen. Het kost haar de fooi die hij boos terug in zijn zak steekt. Hij laat zijn wodka staan en stommelt weg, de trein in.
De zure haring...
